سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

به گزارش روابط عمومی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان، بیش از ۴۰ درصد از قلمه های اسکنبیل کشت شده در تپه های ریگ بلند آران و بیدگل که در راستای طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت در کشور و با تلاش اداره منابع طبیعی و آبخیزداری و مشارکت اداره آموزش و پرورش شهرستان طی ۱۰ پویش دانش آموزی در شهرستان آران و بیدگل کاشت شده بود سبز شده است.

"اسکنبیل" درختچه‌ای سازگار به شرایط بیابان است و در شنزارها بعنوان گونه‌ای شاخص و مقاوم به خشکی و کم آبی زندگی می‌کند. این درختچه از جایگاه ویژه‌ای در شرایط متفاوت اقلیم خشک و نیمه خشک به‌ویژه تپه‌های ماسه‌ای و شن‌های روان برخوردار است. دامنهٔ انتشار اسکنبیل بسیار گسترده بوده به‌طوری که در اغلب شنزارهای مرکزی ایران حضور دارند.

اسکنبیل متعلق به خانواده علف هفت بند و دارای تنه‌ای منشعب، یا غیر منشعب، سفید رنگ، ساقه ایستا و افراشته می باشند و برگها اغلب حالت آویز به‌خود می‌گیرند.

دوره رشد رویشی اسکنبیل از اسفندماه آغاز و ظهور برگ‌های باریک و کشیده اسکنبیل تا اواسط فروردین ادامه پیدا می‌کند.

رویش گل‌های ریز و سفید رنگ اسکنبیل از اواخر فروردین ماه آغاز شده، و تا اواخر اردیبهشت ماه منظره بسیار بدیعی را به چهره شنزارها می‌بخشد. میوه‌های اسکنبیل به‌تدریج در خردادماه ظاهر می‌شوند میوه‌های مژک دار به رنگهای کرم، سفید، صورتی، قرمز رنگ، تمام پیکر گیاه را فرامی گیرند.

ارتفاع اسکنبیل معمولاً بین یک تا سه متر متغیر است.

انتشارجغرافیایی  در ایران:

 بخش مرکزی: آران و بیدگل، کویر اطراف کاشان،جنوب شرقی،بلوچستان،شرق دشت لوت.

اسکنبیل قادر به تولید از طریق ریشه است و به راحتی توسط برش ساقه (قلمه زنی) قابل تکثیر است.

نیاز های این گیاه عبارتند از:

نور: خیلی زیاد

رطوبت: خشک

دمای محیط: 35 درجه سانتیگراد

خاک: ماسه ای