سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

 این اقدامات می‌توانند به افزایش پوشش حفاظتی منابع طبیعی، بهبود مدیریت و بهره‌وری، و کاهش تخریب محیط زیست کمک شایانی کنند. در ادامه به ضرورت این هوشمندسازی و مزایای آن اشاره می‌شود:

 ۱- افزایش دقت و سرعت در پایش منابع طبیعی

استفاده از سامانه‌های سنجش از دور و تصاویر ماهواره‌ای: با هوشمندسازی، می‌توان تغییرات در پوشش گیاهی، جنگل‌ها، مراتع و منابع آب را به صورت لحظه‌ای و با دقت بالا رصد کرد. این امر به شناسایی سریع تخریب‌ها و اقدامات به موقع منجر می‌شود.

پایش خودکار: با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی، می‌توان داده‌های محیطی را به صورت خودکار تحلیل کرد و گزارش‌های دقیقی از وضعیت منابع طبیعی ارائه داد.

 ۲- بهبود مدیریت و تصمیم‌گیری

تحلیل داده‌های بزرگ (Big Data): هوشمندسازی امکان جمع‌آوری و تحلیل حجم عظیمی از داده‌های محیطی را فراهم می‌کند. این داده‌ها می‌توانند به تصمیم‌گیرندگان در اتخاذ سیاست‌های بهتر و مبتنی بر شواهد کمک کنند.

پیش‌بینی و مدل‌سازی: با استفاده از مدل‌های پیش‌بینی هوش مصنوعی، می‌توان اثرات تغییرات اقلیمی، خشکسالی، سیل و سایر بلایای طبیعی را پیش‌بینی کرده و برنامه‌ریزی مناسب انجام داد.

 ۳- افزایش پوشش حفاظتی

گسترش مناطق تحت پایش: با استفاده از سامانه‌های هوشمند، می‌توان مناطق وسیع‌تری را تحت پایش قرار داد و از تخریب غیرقانونی منابع طبیعی جلوگیری کرد.

تشخیص زودهنگام تخلفات: سامانه‌های هوشمند می‌توانند فعالیت‌های غیرقانونی مانند قطع درختان، شکار غیرمجاز و تغییر کاربری اراضی را به سرعت شناسایی کنند.

 ۴- بهینه‌سازی منابع و کاهش هزینه‌ها

کاهش هزینه‌های عملیاتی: هوشمندسازی می‌تواند هزینه‌های مربوط به پایش دستی، جمع‌آوری داده‌ها و نظارت را کاهش دهد.

استفاده بهینه از نیروی انسانی: با خودکارسازی فرآیندها، نیروی انسانی می‌تواند بر فعالیت‌های استراتژیک و پیچیده‌تر متمرکز شود.

 ۵- ارتقای مشارکت عمومی و شفافیت

سامانه‌های مشارکتی: با ایجاد سامانه‌های عمومی، شهروندان می‌توانند در گزارش‌دهی تخلفات و مشارکت در حفاظت از منابع طبیعی نقش فعالی ایفا کنند.

شفافیت اطلاعات: هوشمندسازی باعث افزایش شفافیت در مدیریت منابع طبیعی می‌شود و اعتماد عمومی را افزایش می‌دهد.

 ۶- مقابله با تغییرات اقلیمی

مدیریت پایدار منابع: هوشمندسازی به مدیریت پایدار منابع آب، خاک و جنگل‌ها کمک می‌کند و اثرات تغییرات اقلیمی را کاهش می‌دهد.

کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای: با بهینه‌سازی فعالیت‌های کشاورزی و صنعتی، می‌توان از انتشار گازهای گلخانه‌ای کاست.

 ۷- پاسخگویی سریع به بحران‌ها

مدیریت بحران: در صورت وقوع بلایای طبیعی مانند سیل، آتش‌سوزی و خشکسالی، سامانه‌های هوشمند می‌توانند به سرعت اطلاعات لازم را جمع‌آوری کرده و به تیم‌های امدادی کمک کنند.

برنامه‌ریزی اضطراری: با استفاده از داده‌های واقعی، می‌توان برنامه‌ریزی‌های اضطراری را به صورت موثرتری انجام داد.

 ۸- توسعه پایدار و اهداف برنامه هفتم

همسویی با اهداف توسعه پایدار: هوشمندسازی فعالیت‌های اجرایی با اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد همسو است و به تحقق این اهداف کمک می‌کند.

توسعه فناوری‌های سبز: استفاده از فناوری‌های هوشمند می‌تواند به توسعه فناوری‌های سبز و دوستدار محیط زیست منجر شود.

باعنایت به موارد فوق، هوشمندسازی فعالیت‌های اجرایی و استفاده از سامانه‌های پیشرفته در بخش حفاظت و حمایت از منابع طبیعی، نه تنها ضروری است، بلکه می‌تواند به افزایش پوشش حفاظتی، بهبود مدیریت منابع و کاهش تخریب منابع طبیعی کمک کند. در برنامه هفتم توسعه، این اقدامات می‌توانند به عنوان بخشی از استراتژی‌های کلان کشور برای دستیابی به توسعه پایدار و حفظ منابع طبیعی برای نسل‌های آینده مورد توجه قرار گیرند.